ευσχιδής

εὐσχιδής, -ές (ΑΜ, Α και ἐϋσχιδής)

εύσχιστος*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -σχιδης (< θ. σχίδ- τού σχίζω), πρβλ. νεο-σχιδής, πολυ-σχιδής].